WYSTAWA: Antoni Mikołajczyk. Światło odnalezione

17.06.2016–30.09.2016

Wernisaż: 17.06.2016, godz. 19:00

Galeria Piekary
ul. Św. Marcin 80/82
61-809 Poznań
CK Zamek, Dziedziniec Różany

Galeria jest czynna od poniedziałku do piątku w godz. 10:00-18:00.
wstęp wolny

Organizator: Fundacja 9/11 Art Space
fundacjaartspace@gmail.com

Partner: Galeria Piekary
www.galeria-piekary.com.pl, galeria@galeria-piekary.com.pl


Fundacja 9/11 Art Space i Galeria Piekary mają zaszczyt zaprosić na wernisaż monograficznej wystawy jednego z najwybitniejszych polskich artystów intermedialnych XX wieku Antoniego Mikołajczyka. Na organizowanej wystawie retrospektywnej zostaną zaprezentowane prace z kilku kolekcji prywatnych.

Antoni Mikołajczyk (ur. w 1939 w Siemianowicach, zm. w 2000 w Łodzi) w 1967 roku ukończył studia na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu im. Mikołaja Kopernika w Toruniu, gdzie w pracowni Bronisława Kierzkowskiego obronił dyplom z malarstwa. Wykładał na Uniwersytecie im. M. Kopernika w Toruniu oraz Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (obecnie Akademia Sztuk Pięknych) w Łodzi, gdzie prowadził zajęcia z fotografii i filmu, a także na Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (obecnie Uniwersytet Artystyczny) w Poznaniu.

Od 1968 roku był członkiem ZPAP, a od 1970 roku ZPAF. Angażował się w działalność wielu grup artystycznych: Rytm (1963-1966), Lege Artis (1964-1967), Krąg (1965-1967), a także Zero-61 (grupa założona przez studentów UMK w Toruniu, działająca w latach 1961-1969, sam Mikołajczyk dołączył do grupy w 1967 roku). Działalność w grupie Zero-61 okazała się przełomowa dla artysty, wybijającą się cechą wśród członków grupy była próba zerwania z przemianami politycznymi czy estetycznymi tendencjami, co determinowało członków do eksperymentowania z różnymi mediami. To pozwoliło Mikołajczykowi na wykrystalizowanie się zainteresowań w obrębie światła, czasu oraz przestrzeni, które konsekwentnie rozwijał w dalszej twórczości. W latach 70. zaangażował się w działalność Warsztatu Formy Filmowej (1970-1977) w Łodzi, gdzie oddał się badaniom nad materialną rzeczywistością, a zarazem kwestionowaniu jej realności i jednoznaczności – to właśnie w tym czasie powstały najbardziej znane cykle prac: Zapisy (1979) i Partytury miast (1981).

W 1982 roku Mikołajczyk założył podziemny Punkt Konsultacyjny Sztuki, gromadzący dokumentacje aktywności artystycznej oraz publikacje z zakresu teorii sztuki i krytyki. Był współredaktorem niezależnego międzynarodowego wydawnictwa „Fabryka”. Artysta uzyskał także dwukrotnie stypendium: Fulbright Senior Scholar Program na Florida Atlantic City University w Stanach Zjednoczonych w 1999 r. oraz Stypendium Twórcze Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w 2000 r.

Twórczość Antoniego Mikołajczyka obejmuje dzieła wykonane w rozmaitych technikach artystycznych od malarstwa przez fotografię i film do instalacji oraz projekcji świetlnych, ale zawsze była związana z poszukiwaniem związków dzieła ze światem realnym, przedmiotu z jego obrazem, oraz światła, przestrzeni i czasu. Ewolucja jego twórczości podążała w kierunku coraz bardziej czystego i bezpośredniego użycia światła w dziele, procesu „wyzwalania światła”, jak określił to Lech Lechowicz. Wiązało się to z postępującą redukcją formy i oczyszczaniem dzieła ze zbędnych elementów.

Organizowana retrospektywna wystawa dzieł Mikołajczyka wydaje się być kluczem do zrozumienia jego twórczości. Na wystawie zostaną zaprezentowane prace z całego okresu działalności twórczej artysty, m.in. z cyklów Przestrzeń i światło, Zapisy świetlne czy Partytury miast wnoszące interesujące kwestie dotyczące zarówno fotografii, jak i relacji światła wobec przestrzeni i czasu. Prace Mikołajczyka stanowią rejestrację światła – jasno świecących w nocy punktów w tkance miejskiej – w postaci ciągłych, nakładających się na siebie linii. Ale na wystawie pojawią się również Zapisy dźwięków skupiające się na nieco innych zagadnieniach.

Celem organizowanego zadania jest popularyzacja najciekawszych zjawisk polskiej sztuki współczesnej, a osiągnięcia Antoniego Mikołajczyka są bliskie koncepcjom teoretycznym László Moholy-Nagy’a kształtowania świetlnego prowadzącego do czystych projekcji w przestrzeni. Mikołajczyk budował swoje prace w oparciu o bezpośrednie działania światła pozostawiającego ślad w obrazie, stawiając odbiorcę wobec dzieł będących nowym doświadczeniem wizualnym, zmuszając tym samym widza do zastanowienia się nie tylko nad istotą samych prac obnażających zaskakujące funkcje i relacje światła, ale także do refleksji o naszych związkach z przestrzenią i czasem. Wiodącym aspektem projektu będzie ukazanie szerokiego spektrum środków formalnych, technik i gatunków, jakimi posługiwał się artysta, jak również ukazanie jego twórczości w bogatym kontekście polskiej i międzynarodowej sztuki.


Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Miasta Poznania

Patronat medialny: Contemporary Lynx, Artinfo.pl, Fotografia Kolekcjonerska, Magazyn SZUM i ZPAF