otwarcie wystawy: 04.07.2024, godz. 19:00
wystawa: 07.07 – 13.09.2024
organizator:
partner:
miejsce: Galeria Piekary
ul. Św. Marcin 80/82
CK Zamek, Dziedziniec Różany
61-809 Poznań
wystawa czynna pon. – pt. 10 – 18
patronat medialny:
„Jaki kolor ma czarna żółć? Drugi człon nazwy wskazuje nie na barwę, ale na typ wydzieliny. Skojarzenia z nią są nieuniknione. Nie mamy jednak pewności, o jaki dokładnie płyn chodziło. Być może była to krew, która wypływa ze śledziony. Jest ciemniejsza od tej, która wydobywa się z innych miejsc. Przepływa do wątroby, co najprawdopodobniej obudziło skojarzenie z żółcią. Ten konkretny płyn stał się dla starożytnych podstawą dla mitologii melancholii i dekadentyzmu. Jego nadmiar miał odpowiadać za temperament spod znaku Saturna.
Jakub Czyszczoń nazywając swoją wystawę Spleen odsłania właśnie ten pierwotny bagaż znaczeń, który wywodzi się wprost z funkcji i budowy śledziony. Wśród kojarzonych z temperamentem melancholika pojęć znajdują się również ziemia i jesień – to właśnie one wydają się szczególnie bliskie zestawowi prac tworzących Spleen. Świadczy o tym ich koloryt, który opiera się na cynobrze. Ten barwnik ma dwa źródła. Jednym z nich jest kamień o tej samej nazwie, który swój kolor zawdzięcza siarczkowi rtęci. Drugim, pierwotnym sposobem pozyskiwania była hodowla czerwców – z tych owadów produkowano czerwony barwnik. Ich łacińska nazwa to Kermes vermilio, które dało angielskie vermilion. I tak wróciliśmy do tematu płynów ustrojowych.
Jedną z faz braku równowagi pomiędzy substancjami związanymi z humorem było apóstasis, czyli gromadzenie się nadmiaru materii w jednym miejscu i oddzielenie się jej od otoczenia. Również słowo apostazja jest etymologicznie związane z tym pojęciem. Apóstasis to odejście, ale też wybrzuszenie. Kilka z nowych prac Czyszczonia wprowadza właśnie takie napięcie pomiędzy powierzchnią i głębią. Fragmenty konarów wprowadzone zostają pod płótno, a tematem staje się fałdowanie, do którego dochodzi na powierzchni. Nie jest to nowy motyw w twórczości artysty: skupienie na tym, co zakrywa, od zawsze było w centrum jego zainteresowań. Tutaj jednak mamy do czynienia z radykalizacją tej tendencji. Objawia się ona również w innych miejscach, choć w bardziej subtelny sposób. Powracają fragmenty ubrań, które stają się elementami kompozycji. Swoją płaskością podkreślają kartograficzne właściwości kompozycji. To, co zwykle odkrywa przestrzenny obiekt, zamienia się w dwuwymiarową mapę cielesnych terytoriów. Ale to właśnie na niej pojawiają się symptomy tego, co oddziela się pod powierzchnią, a co być może doprowadzi do wybrzuszenia i apostazji – czegoś, co pierwotnie było czarne, ale zostało pociągnięte żółtym barwnikiem lub odwrotnie.”
Daniel Muzyczuk
Jakub Czyszczoń to artysta wizualny, autor prac malarskich, instalacji oraz obiektów, zajmuje się szeroko rozumianym obrazem. W 2008 roku ukończył Akademię Sztuk Pięknych w Poznaniu. Jest doktorantem Interdyscyplinarnych Studiów Doktoranckich na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu, tytuł Doktora Sztuk Pięknych otrzymał w 2020 roku. Był stypendystą MKiDN programu „Młoda Polska” (2018), rezydentem 18th Street Art Centre w Kalifornii (2012-2013) i stypendystą Funduszu Wyszechradzkiego. Brał udział m.in. w pokonkursowej wystawie 9. edycji Konkursu Malarskiego im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu i w Łodzi (2009). Wraz z Prof. Wojciechem Łazarczykiem prowadzi 3. Pracownię malarstwa i praktyki postmedialnych na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuki w Szczecinie.
Wybrane wystawy indywidualne i grupowe: „Regaining Sensation” (Jakub Czyszczoń, Thea Gvetadze, Gizela Mickiewicz, Ser Serpas) Galeria Stereo, Warszawa, 2024. „The Surface is Enough”, razem z grupą Budapeszt, Swallow, Vilno, 2023. „Clavicle”, Ermes-Ermes, Rzym, 2022/2023. „Side Effects” razem z Tilde Greene, Galeria Stereo, Warszawa, 2022. „Confines” razem z Ketuta Alexi-Meskhishvili, JUNE, Berlin, 2022. „Mondo Cane. Jak obsługiwać świat”, Muzeum Narodowe w Szczecinie, 2023 (wystawa grupowa). „Minimo uno. Massimo due”, Galeria East Contemporary, Mediolan, 2022 (wystawa grupowa). „COLLECTIVA #1”, Monitor Gallery, Palazzo Maccafani, Pereto 2022 (wystawa grupowa). „Pocket Knife Instead of The Alphabet”, Galeria Stereo, Warszawa, 2020/2021. „Volume of Effort (3)”, Galeria Skala w Poznaniu, 2020. „Late echo”, Galeria Stereo, Warszawa, 2018. Solowa prezentacja na targach LISTE w Bazylei oraz NADA w Nowym Jorku, 2018. „Company for Silence”, Project at Fifteen, Tel Awiw, 2018. „Co z tą abstrakcją?” — Fundacja Stefana Gierowskiego, Warszawa, 2017 (wystawa grupowa). „Micrograms”, Galeria Ermes-Ermes, Rzym, 2017. „Is the room full of smoke?”,Galeria Stereo, Warszawa, 2017. „Mocne stąpanie po ziemi”—Galeria Sztuki Współczesnej BWA w Katowicach, 2015 (wystawa grupowa). „Czysta formalność” — Galeria Labirynt, Lublin, 2015 (wystawa grupowa). „Oko chce spać ale głowa to nie materac”,BWA Galeria Sztuki Współczesnej w Katowicach 2015.
Dofinansowano ze środków budżetowych Miasta Poznania
