19.06.2019–27.09.2019
Wernisaż: 19.06.2019, godz. 19:00
Galeria Piekary
ul. św. Marcin 80/82
61-809 Poznań
CK Zamek, Dziedziniec Różany
Wystawa czynna pon.-pt. 10:00-18:00
wstęp wolny
Organizator: Galeria Piekary
www.galeria-piekary.com.pl, galeria@galeria-piekary.com.pl
Partner: Fundacja 9/11 Art Space
fundacjaartspace@gmail.com
Galeria Piekary i Fundacja 9/11 Art Space zapraszają na wystawę artysty awangardowego – Stefana Wegnera, który odegrał niebagatelną rolę w kształtowaniu oblicza polskiej sztuki nowoczesnej. Na wystawie zaplanowano prezentację prac powstałych w latach 30., 40., 50. oraz 60. XX wieku, w różnych technikach malarskich z polskich kolekcji prywatnych. W projekcie przewidziano również dwujęzyczny katalog, będący ważnym merytorycznie uzupełnieniem ekspozycji, z tekstami autorstwa Pauliny Kurc-Maj oraz Józefa Robakowskiego.
Stefan Wegner był malarzem, rysownikiem, grafikiem, dekoratorem wnętrz, ale też teoretykiem sztuki, publicystą i krytykiem, związanym z miastem Łódź. Pełnił funkcję pedagoga – najpierw w gimnazjach, a następnie na Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Łodzi (Akademii Sztuk Pięknych), gdzie w 1949 roku został rektorem. Jego aktywność na polu sztuki i edukacji jest przykładem działań animujących życie kulturalne w Polsce, zarówno przed, jak i po II wojnie światowej, ale i egzemplifikacją awangardowości.
W latach 1922–1927 odbył studia na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, kształcił się w pracowni Władysława Jarockiego, Ignacego Pieńkowskiego, Józefa Pankiewicza i Felicjana Kowarskiego. U tego ostatniego, na Wydziale Malarstwa i Rzeźby, w 1927 roku obronił dyplom. Po ukończeniu studiów przeprowadził się na stałe do Łodzi.
Był współzałożycielem i prezesem Zrzeszenia Artystów Plastyków (po zmianie nazwy: Związek Zawodowy Polskich Artystów Plastyków). Organizacja podjęła się ściągnięcia do Łodzi Karola Hillera i Władysława Strzemińskiego, jak określił to Wegner „ten moment odegrał dla Łodzi kolosalną rolę”. Artysta współtworzył pismo „FORMA”, organ prasowy ZZAP, ukazujący się zazwyczaj raz do roku w latach 1933–1938. Działalność Władysława Strzemińskiego odcisnęła szczególne piętno na twórczości Stefana Wegnera, artyści przyjaźnili się. Warto dodać, że to Wegner po śmierci Strzemińskiego podjął się prac redakcyjnych i doprowadził do wydania Teorii widzenia w 1958 roku.
Artysta brał udział w wielu kluczowych dla historii sztuki wystawach, m.in. I, II oraz III Wystawie Sztuki Nowoczesnej (1948, 1957 i 1959). Po II wojnie światowej systematycznie był odsuwany przez władze od pracy pedagogicznej, jednak w 1956 roku powrócił do nauczania w PWSSP, a w grudniu 1959 roku został nadany mu tytuł profesora nadzwyczajnego. W 1961 roku otrzymał wyróżnienie Ministra Kultury i Sztuki za całokształt twórczości, a w 1965 Honorową Odznakę miasta Łodzi za działalność pedagogiczną. Zmarł 7 maja 1965 roku w Łodzi.
Na wystawie zaplanowano ekspozycję m.in. prac powstałych podczas wakacji spędzonych w Chałupach w 1932 roku wraz z żoną oraz Władysławem Strzemińskim i Katarzyną Kobro, a będących wyrazem teorii o formie wiodącej do konstruowania widoku, nie widzenia. Artysta operuje w nich płynnymi liniami – niby konturem, sugerującym fale lub chmury. Niezwykle plastyczna linia zdaje się nie mieć ani początku, ani końca, przybiera miękkie, obłe, nieregularne, ale rytmiczne formy. Tło stanowią plamy barwne w tonach przygaszonych. Wystawa w Galerii Piekary będzie również okazją do zobaczenia obrazów olejnych z cykli Jezioro i Łodzie namalowanych w 1948 roku podczas pleneru prowadzonego przez Stefana Wegnera w Olsztynie, a utrzymanych w stylistyce nawiązującej do wspomnianych Pejzaży morskich z lat 30. W pracach tych Wegner dalej wykorzystywał efekt płynnie prowadzonej linii i silnie zaakcentowanej plamy barwnej, realizując przy tym badania fizjologii oka, przestrzenności, zasad rządzących widzeniem podczas obserwacji obiektu ruchomego. W 1948 roku artysta wziął udział w I Wystawie Sztuki Nowoczesnej prezentując na niej wspomniane prace z cykli Łodzie i Jeziora. Z kolei eksponowane na wystawie Kompozycje pochodzące z lat 50. i 60. obrazują dążenie do większej syntezy i wychodzenia poza przedstawieniowość, ku coraz większej abstrakcji. Obrazy z tego czasu charakteryzuje dynamiczna, niemal reliefowa linia z mocnymi akcentami barwnymi na stonowanym tle. Wystawa w Galerii Piekary jest próbą ukazania indywidualnego języka i praktyki twórczej Stefana Wegnera, a jej tytuł odnosi się do jego zainteresowań zagadnieniem rytmu zarówno w samej historii sztuki, jak i w poszukiwaniach artystycznych.
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury
Patronat medialny: Artinfo.pl, Contemporary LYNX, Magazyn SZUM
