KATALOG: Antoni Mikołajczyk. Światło odnalezione

Wydawca: Fundacja 9/11 Art Space
Partner: Galeria Piekary
Teksty: Dorota Łuczak, Filip Lipiński, Józef Robakowski

Redakcja: Magdalena Piłakowska, Emilia Chorzępa
Tłumaczenie: Szymon Nowak
Fotografie: Francis Dupin, http://photostereo.org/, Ryszard Gajewski, Zygmunt Gajewski, Andrzej Grabowski, Jerzy Grzegorski, Andrzej Paruzel, Józef Robakowski, Wiesław Wudzki, archiwum Muzeum Rzeźby im. Xawerego Dunikowskiego, oddział Muzeum Narodowego w Warszawie
Projekt graficzny i skład: Ryszard Bienert
Liczba stron: 224

ISBN 978-83-943016-3-7


Galeria Piekary


Antoni Mikołajczyk (ur. w 1939 w Siemianowicach, zm. w 2000 w Łodzi) w 1967 roku ukończył studia na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu im. Mikołaja Kopernika w Toruniu, gdzie w pracowni Bronisława Kierzkowskiego obronił dyplom z malarstwa. Wykładał na Uniwersytecie im. M. Kopernika w Toruniu oraz Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (obecnie Akademia Sztuk Pięknych) w Łodzi, gdzie prowadził zajęcia z fotografii i filmu, a także na Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (obecnie Uniwersytet Artystyczny) w Poznaniu.

Od 1968 roku był członkiem ZPAP, a od 1970 roku ZPAF. Angażował się w działalność wielu grup artystycznych: Rytm (1963-1966), Lege Artis (1964-1967), Krąg (1965-1967), a także Zero-61 (grupa założona przez studentów UMK w Toruniu, działająca w latach 1961-1969, sam Mikołajczyk dołączył do grupy w 1967 roku). Działalność w grupie Zero-61 okazała się przełomowa dla artysty, wybijającą się cechą wśród członków grupy była próba zerwania z przemianami politycznymi czy estetycznymi tendencjami, co determinowało członków do eksperymentowania z różnymi mediami. To pozwoliło Mikołajczykowi na wykrystalizowanie się zainteresowań w obrębie światła, czasu oraz przestrzeni, które konsekwentnie rozwijał w dalszej twórczości. W latach 70-tych zaangażował się w działalność Warsztatu Formy Filmowej (1970-1977) w Łodzi, gdzie oddał się badaniom nad materialną rzeczywistością, a zarazem kwestionowaniu jej realności i jednoznaczności – to właśnie w tym czasie powstały najbardziej znane cykle prac: Zapisy (1979) i Partytury miast (1981).

W 1982 roku Mikołajczyk założył podziemny Punkt Konsultacyjny Sztuki, gromadzący dokumentacje aktywności artystycznej oraz publikacje z zakresu teorii sztuki i krytyki. Był współredaktorem niezależnego międzynarodowego wydawnictwa „Fabryka”. Artysta uzyskał także dwukrotnie stypendium: Fulbright Senior Scholar Program na Florida Atlantic City University w Stanach Zjednoczonych w 1999 r. oraz Stypendium Twórcze Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w 2000 r.

Twórczość Antoniego Mikołajczyka obejmuje dzieła wykonane w rozmaitych technikach artystycznych od malarstwa przez fotografię i film do instalacji oraz projekcji świetlnych, ale zawsze była związana z poszukiwaniem związków dzieła ze światem realnym, przedmiotu z jego obrazem, oraz światła, przestrzeni i czasu. Ewolucja jego twórczości podążała w kierunku coraz bardziej czystego i bezpośredniego użycia światła w dziele, procesu „wyzwalania światła”, jak określił to Lech Lechowicz. Wiązało się to z postępującą redukcją formy i oczyszczaniem dzieła ze zbędnych elementów.


Projekt dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Miasta Poznania


Patronat medialny: Artinfo.pl, Fotografia Kolekcjonerska, Magazyn SZUM, ZPAF